Opis książki

"Armagedon i paranoja" to dogłębna próba analizy historycznej oraz konsekwencji wynalezienia w ramach projektu "Manhattan" broni atomowej.6 sierpnia 1945 rozpoczęła się nowa era w świata. Wtedy to o godzinie 8:15, z pokładu niewielkiego samolotu zrzucono na Hiroszimę bombę atomową. Kilkadziesiąt sekund później i jego mieszkańcy po prostu wyparowali... Bezwarunkowa kapitulacja była tylko jedną z konsekwencji użycia przez broni jądrowej. Po tym wydarzeniu świat rozpadł się na kawałki. Rozpoczął się szaleńczy wyścig zbrojeń.Naukowcy z zaangażowaniem badali natury, by dawać do rąk coraz to potężniejsze środki . Ci z kolei opracowywać zaczęli coraz to bardziej strategie. A wszystko na zlecenie żądnych i bojących się zarazem tak ogromnej odpowiedzialności. Czy ktoś protestował? Owszem, ale... był to głos wołającego na puszczy, którego mało kto słuchał. Ogromna większość uważała, że ich kraj powinien posiadać coraz to potężniejsze środki obrony. Środków, których użycie groziło zagładą nie tylko ich wrogom, ale i im samym...Oto przejmująca o potędze, jaką w ręce włożyła nauka. O potędze, która jest w wynieść nas w , ale i zniszczyć naszą planetę. W opowieści tej czarne charaktery występują po obu stronach żelaznej kurtyny. Zarówno Trumana, jak i Trumpa, tak Chruszczowa, a także Putina myśl o potędze, którą dysponują, przerażała i przeraża wszystkich. Czy jednak warto poddawać się paranoi?Izraelski , Yuval Noah Harari uważa przewrotnie, że Oppenheimerowi należałoby przyznać Pokojową Nagrodę Nobla. Dając do rąk potęgę atomu, doprowadził do międzynarodowego pata. przed konsekwencjami użycia broni jądrowej na masową skalę jest tak duży, że prawdopodobnie żadna ze światowych potęg nigdy się na to nie odważy. Czy Harari ma rację? A jakie w tej kwestii jest stanowisko autora "Armagedonu i paranoi"?O książce "Błyskotliwa."The TimesO autoreRodric Braithwaite to brytyjski dyplomata i autor książek historycznych. Urodził się w , w roku 1932. Jest absolwentem w Bedales. Jako sierżant wywiadu wojskowego trafił w roku 1951 do Wiednia. Po zakończeniu służby podjął studia na Christ’s College w Cambridge. Następnie rozpoczął w dyplomacji. Pracował na placówkach w Dżakarcie, , , Rzymie, Brukseli i Waszyngtonie. Do tej pory w języku ukazały się dwie jego książki. Są to "Moskwa 1941. Największa " oraz "Afgańcy. Ostatnia wojna imperium".