Krytycznym okiem: „Halny” Igor Jarek
krytycznymokiem.blogspot.com
Blog krytycznoliteracki Jarosława Czechowicza.
krytycznymokiem.blogspot.comHalny
Opis książki
Opowiadania zebrane w tomie Halny (Nowohucka kolęda, Królowa i Halny) łączy miejsce akcji – Nowa Huta – i środowisko bohaterów. To gangsterzy, dilerzy narkotyków, nieudani muzycy po wyrokach za spowodowanie po pijanemu śmierci kilku osób. Jak napisał Jarosław Rojek, autor blurba, bohaterowie Jarka „snują eposy o skurwionych superbohaterach, rycerskie romanse bez szczęśliwego zakończenia, moralitety bez rozgrzeszającego morału”. Ich wewnętrzne monologi są prawdziwe, także za sprawą języka, brutalnego, wulgarnego, o mocnym, miejscami rapowym rytmie. Halny jest portretem miasta, chociaż nie tego kulturalnego, ani nawet tego znanego turystom. Nie chodzi tu też o historię czy np. topografię. Igor Jarek z wielkim talentem portretuje mieszańców. Tych, którzy z Krakowem Miastem Literatury UNESCO nie mają nic wspólnego, bo, jak zauważył Jarosław Rojek, „Huta z opowiadań Jarka to id wielkiego miasta, jego ciemna strona, rezerwuar wszystkiego, co najgorsze, co nie znosi dziennego światła”.... Fragment: Znowu z minutę siedzimy cicho. W końcu ten, co mnie poczęstował, powtarza, że wszystko przez ten wiatr. Naćpany jakiś czy co? A może jest z tych pojebanych? Policyjnej roboty uczyłem się w interwencji, gada, wpatrując się w jakiegoś ptaka, co próbuje lecieć do przodu, ale jak zawieszony na sznurku macha tylko skrzydłami... A ja już wiem, że tak... ...że skurwiel jest z gatunku tych pojebanych gliniarzy, co to zanim zgarną człowieka, muszą się wpierw wygadać. Październik i listopad, ciągnie ten pojeb, jak z gór schodził halny, to były dla nas najbardziej pracowite miesiące. Najwięcej kłótni, pobić, morderstw, a zwłaszcza samobójstw, bo ten wiatr ma to do siebie, że... ...pierdoli ludziom we łbach, kończy jego kolega. Igor Jarek debiutował w 2008 roku jako dziewiętnastolatek, laureat konkursu im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, tomikiem wierszy Różyczka. Wydał też zbiór Białaczka. Wiersze publikuje również w „Odrze”, „Śląsku”, „Opcjach”, „Portrecie”, „Arkadii”, „Gazecie Wyborczej”, „Zeszytach Poetyckich”. Wraz z żoną, graficzką Judytą Sosną, stworzył trzy komiksy wydane przez Kulturę Gniewu: Słowacki, Spodouści i Czarna studnia. W „Dialogu” opublikował dramat Glück Auf! i monodram Królowa. Nie ukończył nauki w liceum. Do 2010 utrzymywał się z prac dorywczych, pracował też w Wielkiej Brytanii, przez kilka lat był górnikiem w „KWK Staszic”. Ostatnio razem z żoną i córką mieszka na Nowej Hucie.
Kategoria główna:
Porównaj ceny wydań w księgarniach
Artykuły o książce
Fragmenty opinii o książce2 recenzji
Słuchałam audiobooka i nie bardzo miałam książkę podzieloną wg opowiadań, ale wszystkie coś łączy. Zmienia się główny bohater, ale reszta jest tłem
I jest to książka o niczym... a w sumie o patologii. Paskudna, przygnębiająca i w sumie to nie chcecie jej czytać. Przejmująco krótka, jakby urwana - może to i lepiej. Nie to, żeby było aż tak bardzo źle...ale w sumie ta lektura nic mi nie dała. Dobrze, że zmarnowała mi chociaż niewiele czasu. Jak ktoś chce sobie obejrzeć biedę i patologię to wystarczy... Czytaj całą recenzję
wykop.pl
Zbiór trzech opowiadań "Nowohucka Kolęda", "Królowa" oraz "Halny", akcja wszystkich ma miejsce w Nowej Hucie i Krakowie i uważam, że naszej dzielnicy wydarzyła się wielka krzywda. Chyba nigdy w życiu nie miałem w rękach tak paskudnego, obscenicznego, plugawego, odrażającego przedmiotu, jak ta książka. Żal mi drzew, które ścięto, by wydrukować coś, co rości sobie prawa do nazywania siebie literaturą piękną.
Bohaterami książki są ludzie z nizin społecznych: dilerzy, prostytutki, bandziory, tureccy... Czytaj całą recenzjęwykop.pl
