Kontynuacja powieści Ja, Klaudiusz. Dzieje burzliwego związku w niezwykłych czasach. Przez pół wieku Klaudiusz, kulawy jąkała uważany za półgłówka, ale człowiek uczciwy, prawy i lojalny, pozostawał w cieniu, aż przypadek zrządził, że został cesarzem. Jego żoną była wówczas Messalina - kobieta, o której temperamencie i nienasyconym głodzie seksualnym krążyły legendy. Klaudiusz długo pozostawał pod jej wpływem, przymykając oczy na niektóre jej nieprawości, nieświadom innych. W końcu jej postępki zaczęły zagrażać życiu cesarza i stabilności imperium. Klaudiusz musiał dokonać tragicznego wyboru…
Druga część dyptyku Roberta Gravesa o cesarzu Klaudiuszu – tutaj moje wrażenia po przeczytaniu części pierwszej. Zasadniczo się nie zmieniły, chociaż druga część nieco mniej przypadła mi do gustu – a to za sprawą tematyki, czyli już późniejszych dziejów bez moich ulubionych postaci pokroju Augusta oraz nudnawych opowieści o życiu śmieszka-zawadiaki poza kontrolo Heroda Agryppy. Główny bohater pozornie wyszedł z przegrywu, ożenił z ładną młodą kobietą, ale nie skończyło się zbyt dobrze, bo ta nim manipulowała...Czytaj całą recenzję