Zniszczenia dokonane przez wojska – zarówno szwedzkie, jak i własne – na terytorium Rzeczypospolitej w czasie tzw. potopu uchodzą za wyjątkowo dotkliwe w dziejach kraju. Czarna legenda głosi, że rabunki i zniszczenia tego okresu przyczyniły się do załamania gospodarki i ostatecznego upadku miast Rzeczypospolitej. Sceptycy nie kwestionują kryzysu gospodarczego i ustrojowego państwa, ale zauważają, że nawet po klęsce połowy stulecia w wielu koronnych ośrodkach miejskich trwało ożywienie budowlane, powstawały wybitne dzieła architektury barokowej, przebudowano wiele kamienic, rezydencji i pałaców. Prezentowana monografia dotyczy stanu zaludnienia i zabudowań widzianych przez pryzmat podatków nakładanych na mieszkańców pięciu dużych miast Korony (Warszawa, Kraków, Poznań, Lublin i Lwów). Analiza stanu kamienic oraz nierówności majątkowych scharakteryzowanych poprzez repartycję podatków w kilku... przekrojach chronologicznych daje odpowiedź nie tylko na zasadnicze pytanie o rolę zniszczeń w okresie tzw. potopu w dziejach gospodarczych Rzeczypospolitej, lecz także o zróżnicowanie jej dużych miast przed najazdem szwedzkim i po nim. Badając wymienione ośrodki miejskie pod kątem nierówności majątkowych, autorka zestawia je z innymi miastami europejskimi i stara się odpowiedzieć na pytanie, czy Warszawa, Kraków, Poznań, Lublin i Lwów były jedynie ośrodkami peryferyjnymi, czy też można w ich przypadku mówić o kształtowaniu się cech wielkomiejskości.
******
Townspeople and Taxes. Wealth Inequalities in Chosen Cities of the Polish Crown in the 17th Century
The monograph is concerned with the population and buildings of five big cities of the Polish Crown (Warsaw, Cracow, Poznan, Lublin and Lviv) in the light of taxes imposed on their inhabitants. The analysis of the state of the tenements and wealth inequalities indicates the consequences of the destruction during the so-called Deluge in the economic history of the Polish Commonwealth and explores the differences between the cities before and after the Swedish invasion.
Wydawać by się mogło, że XVII wiek to kiepski czas na rozwój polskich miast, wszak Powstanie Chmielnickiego, Potop czy inne wydarzenia powinny wpłynąć negatywnie na bogactwo polskich miejscowości. Z badań Katarzyny Wagner wyłania się jednak inny, znacznie bardziej jaśniejszy obraz sytuacji. Autorka na podstawie spisów podatkowych porównuje realia pięciu polskich miast: Krakowa, Warszawy, Lwowa, Poznania i Lublina. Wagner analizuje takie kwestie jak rodzaj zabudowy, liczbę najemców w mieście, struktury...Czytaj całą recenzję