Arthur Schopenhauer (1788-1860) - jeden z najwybitniejszych niemieckich filozofów, choć w zasadzie nigdy nie stworzył żadnej filozoficznej szkoły, a jednak wywarł wielki wpływ na takich myślicieli jak Bergson (ze swoim intuicjonizmem), Nietzsche (ze swoją filozofią życia), a czerpali z niego także neokantyści i pragmatycy. Zwykło się nazywać Schopenhauera twórcą pesymizmu filozoficznego. Jak pisze Jan Garewicz jego pesymizm nie miał nic wspólnego z katastrofizmem, a negacja postępu z zaprzeczeniem rozwoju nauki i techniki Uczył rezygnacji bez pokory, współczucia bez miłości bliźniego, buntu bez działania. Mity religijne przetransponował w filozofię świecką, a nadzieje i zwątpienia przeciętnego człowieka w światopogląd na wskroś arystokratyczny.
"Ludzie jednak mają tę słabość, że chętniej wierzą innym, powołującym się na natchnienia nadprzyrodzone, aniżeli własnej głowie."
Schopenhauer przedstawia korzyści oraz szkody jakie niesie za sobą religia. Książka podzielona jest na dwie części: dialogu pomiędzy zwolennikiem wiary a jej przeciwnikiem, oraz ogólnego rozważania na temat religii, filozofii i wiedzy. Warta uwagi jest przede wszystkim pierwsza część, gdyż wypowiedzi każdej ze stron są poparte naprawdę mocnymi argumentami. Rozmowa jest...Czytaj całą recenzję