Świat po ludobójstwie. Kambodża po Pol Pocie. Wokół bogactwo, które karmi się biedą i traumą. Wojciech Tochman opowiada o ludziach, których odwaga została złamana na zawsze. O bólu nie do ukojenia. O lęku sprzyjającym przemocy. O nieufności zabijającej wspólnotę. WOJCIECH TOCHMAN POWRACA Z NOWĄ REPORTERSKĄ OPOWIEŚCIĄ
Przez lata dręczyli i mordowali, swoi swoich, Khmerzy Khmerów. Ci, którym udało się przeżyć, zostali bez domów, bez bliskich, z traumą, chorobą, obłędem… Bywa, że ich niewola trwa od dziesięcioleci. Samotność, ciemność i pustka. Udaje się dotrzeć tylko do nielicznych i rozpocząć leczenie. Dokoła widać bogactwo, które karmi się biedą i strachem. Nieopodal stoją świątynie Angkoru, odwiedzane przez miliony turystów z całego świata… Wojciech Tochman, z chłodną precyzją i ujmującą wrażliwością, opowiada o ludziach, których odwaga została na zawsze złamana. O bólu, którego nie dało się ukoić. O lęku, który nie odszedł i wciąż sprzyjaprzemocy. O nieufności, która zabija wspólnotę. Także o bezradności wobec uczuć i wobec choroby. W książce Tochmana dzisiejsza Kambodża to lustro, w którym odbija się cały świat.
„Na domowe więzienie skazani przez własne rodziny są ci chorzy, którzy kogoś zaatakowali, stale coś niszczyli, kradli sąsiadom. Strach przed agresją to powód uwięzienia. Niejedyny. Bo jest i drugi. Chodzi o kobiety. Niekoniecznie te groźne. Rodziny boją się, że chorej nie upilnują: odejdzie zbyt daleko od domu, zostanie zgwałcona. To raczej pewne – tak twierdzą i lekarka, i psycholog, i bliscy chorych. Bywa, że gwałt nie wydaje się rodzinom tak straszny, jak to, co z gwałtu może wynikać. Dziecko, mówią, wydane na świat przez zgwałconą obłąkaną, będzie rosło z piętnem. Więc, by naznaczonego dziecka uniknąć, lepiej chorą zatrzasnąć w klatce, skuć łańcuchem, zamknąć w chlewie” – fragment książki
O Autorze: WOJCIECH TOCHMAN (ur. 1969) – jeden z najważniejszych polskich reporterów i autorów literatury faktu. Jego książki, wśród nich m.in. „Jakbyś kamień jadła”, „Dzisiaj narysujemy śmierć” i „Wściekły pies”, wywołują ożywione dyskusje i niemal natychmiast wchodzą do kanonu reportażu. Dwukrotny finalista Nagrody Nike oraz Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus. Laureat Premio Kapuściński przyznawanej w Rzymie oraz Pióra Nadziei – wyróżnienia Amnesty International. „Pianie kogutów, płacz psów” to kontynuacja głośnych książek „Jakbyś kamień jadła” i „Dzisiaj narysujemy śmierć” – o codziennym życiu po ludobójstwach w Bośni i Rwandzie.
ISBN: 9788308068311 Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie Forma książki: audiobook
Planowałem zapoznać się z inną książką Wojciecha Tochmana - "Jakbyś kamień jadła", a że na Legimi pojawiła się inna książka tego autora, to zacząłem od "Pianie kogutów, płacz psów". Do tej pory Kambodżę znałem tylko z filmów "Pola śmierci" i "Najpierw zabili mojego ojca" i kojarzy mi się z ludobójstwem dokonanym przez Czerwonych Khmerów. Tej tematyki dotyczy też ta książka, autor opisuje wpływ tamtych wydarzeń...Czytaj całą recenzję
Anna G.
2019-08-11
Ocena:
10 / 10
Wojciech Tochman w swoich reportażach mnie nie oszczędza. Pokazuje wszystko na żywo, biedę, gwałty, korupcje, nieszczęścia. To że człowiek człowiekowi wilkiem, bogaci wykorzystują biednych do każdego atomu...Czytaj całą recenzję
Księgarnia
Typ
Poprzednia cena
Cena
Akcja
papier
Brak danych
27,47 zł
Kevin00
2019-05-29
Ocena:
8 / 10
Świat po ludobójstwie. Kambodża po Pol Pocie. Przez lata dręczyli i mordowali, Khmerzy Khmerów. Ci, którym udało się przeżyć, zostali bez domów, bez bliskich, z traumą, chorobą, obłędem… Bywa, że ich niewola trwa od dziesięcioleci. Samotność, ciemność i pustka. Udaje się dotrzeć tylko do nielicznych i rozpocząć leczenie. Dokoła widać bogactwo, które karmi się biedą i strachem. Nieopodal stoją świątynie Angkoru, odwiedzane przez miliony turystów z całego świata…
"Czucia mnie oduczyli. A nieczucie by mi się dzisiaj przydało."Miałam nosa, aby sięgnąć po opowieść reporterską, wiele bym straciła, gdybym jej nie poznała i nie przeżyła, bo tu mowa o zatrważających i...Czytaj całą recenzję