Teatro Grottescoto zbiór najlepszych opowiadań mistrza współczesnych opowiadań grozy, którego niezwykła wyobraźnia ukazuje horror egzystencji. W opowiadaniach Ligottiego „zło” nie ma w sobie nic ponadzmysłowego, czai się bowiem tuż za rogiem, a nawet bliżej, w ludzkim ciele, zmysłach, myślach. Nieporównywalny z niczym geniusz Ligottiego zapewnia mu uznanie czytelników i krytyków, którzy wielokrotnie nagradzali go prestiżowymi wyróżnieniami, m.in. Nagrodą im. Brama Stokera oraz International Horror Gild Award. Ligottiego nieprzypadkowo klasyfikuje się jako czołowego reprezentanta weird fiction, gatunku wyrosłego z tego samego pnia co klasyczna groza, w zasadzie stanowiącego osobne zjawisko literackie, które jednak dzieli z horrorem odcienie stanów emocjonalnych wzbudzanych w czytelniku – lęku lub niepokoju. Źródła tego lęku i niepokoju są jednakże zupełnie inne. Można doszukiwać się ich w doświadczeniu... zdumienia nieprzenikalnością świata, w labiryntowej dezorientacji uczestników gry, której reguły nie tylko są nieprzejrzyste, ale – zgodnie z prawem ciągłych przeobrażeń – nieustannie tworzone od nowa.PIERWSZE WYDANIE LIMITOWANE DO 500 EGZEMPLARZY FORMAT: A5/ TWARDA OPRAWA“Oto geniusz weird fiction, naturalny spadkobierca Poego, Lovecrafta, Brunona Schulza oraz Kafki!” – Jeff Vandermeer, autor Podziemi Veniss oraz Miasta szaleńców i świętych „W opowiadaniach Thomasa Ligottiego czysta, doświadczana całym sobą groza spotyka czystą, wywiedzioną z tej grozy i nieskorumpowaną żadnym sentymentalizmem myśl. Efektem tego spotkania jest piękno nieporównywalne z niczym, co do tej pory oferowała literatura.” – Jakub Winiarski, pisarz, redaktor naczelny „Nowej Fantastyki” w latach 2010-2013
Z okazji października postanowiłem wreszcie przeczytać zalegający od dawna na półce zbiór opowiadań Amerykanina o sycylijsko-polskich korzeniach, Thomasa Ligottiego. Autor (podobno) cieszy się niemałą estymą w kręgach miłośników horroru i ma w swoim dorobku występy muzyczne oraz traktat filozoficzny w duchu nihilizmu. Specjalizuje się jednak w opowiadaniach. Niniejszy zbiór zawiera trzynaście historii pogrupowanych motywami, a ich “abstrakcyjność” wydaje się rosnąć. Pierwsza, “Czystość”, mogłaby posłużyć...Czytaj całą recenzję
Brydzo
2016-06-21
Ocena:
5 / 10
Książka napisana ładnym językiem, czuć tu wyraźne inspiracje od Poe (język i styl) i Lovecrafta (tajemniczość). Książa składa się z kilkunastu krótkich opowiadań niepowiązanych ze sobą. Dialogów prawie nie ma. Każde z opowiadań dzieje się w tajemniczych miastach, których nazw często nie znamy i właśnie ta tajemniczość i niewiedza napędza strach i poczucie niepewności w czytelniku. Opowiadania są niestety słabe. Większość rozwiązuje długo nakręcaną akcję w pół strony bez krzty satysfakcji dla czytelnika...Czytaj całą recenzję