Opis książki

Jedna z najważniejszych powieści w dorobku literackim Witolda Gombrowicza – utwór-wyzwanie, utwór-prowokacja, który do dziś budzi emocje, spory i kontrowersje. Kapitalna rozprawa Gombrowicza z polskością, z podtrzymywanymi przez tradycję stereotypami narodowymi. Genialny humor i cudowny język, zadziwiające wykorzystanie przez pisarza form gawędy szlacheckiej, niemilknące pytania, które w każdym pokoleniu powinniśmy sobie zadawać.

Strony
164
Wydawca
Literackie
Rok wydania
1953
Ocena
7.12
Głosy
18
Sklepy
9

Księgarnia	Typ	Poprzednia cena	Cena
www.publio.pl	e-book	Brak danych	12,60 zł
www.ibuk.pl	e-book	18,00 zł	15,30 zł
www.taniaksiazka.pl	e-book	Brak danych	15,30 zł

- Czlowiek_i_ludz_zarazem
- 2022-08-18
Ocena:
7 / 10
Liczba stron: 139

Jedna z najbardziej znanych książek Gombrowicza. Autor podejmuje próbę konfrontacji między innymi z polskim mesjanizmem, uwielbieniem cierpienia, sarmatyzmem, utrwalanym na przykład u Mickiewicza. Nie zabrakło przy tym dawki specyficznego humoru. Zaskoczył mnie wątek o, jak to wyraził Stefan Chwin w zawartym posłowiu, „antyhomoseksualnej obsesji polskiej kultury”, ciekawy i ciągle aktualny. Język jest specyficzny i trochę mnie wymęczył, ale po pewnym czasie można się przyzwyczaić.
Czytaj całość recenzji na:wykop.pl
- LebronAntetokounmpo
- 2021-03-16
Ocena:
4 / 10
Zmęczyłem się. Po "Trans-Atlantyk" sięgnąłem w trakcie czytania "Dzienników", aby mieć odniesienie do tekstu źródłowego. Przyznam, że przed lekturą "Dzienników", które mi się bardzo podobają i opiszę je jak skończę czytać, twórczość Gombrowicza znałem jedynie z "Ferdydurke", więc musiałem nadrobić. "Trans-Atlantyk" to powieść quasi-biograficzna, gdzie bohater też nazywa się Witold Gombrowicz i w przededniu wybuchu II Wojny Światowej trafia do Argentyny i postanawia tam zostać. Szybko wkupuje się w... Czytaj całą recenzję
Czytaj całość recenzji na:wykop.pl
- Kevin00
- 2018-05-13
Ocena:
7 / 10
Jedyny w swoim rodzaju utwór-wyzwanie, utwór-prowokacja, kapitalna rozprawa Gombrowicza z polskością, z podtrzymywanymi przez tradycję stereotypami narodowymi. Genialny humor i cudowny język, zadziwiające wykorzystanie przez pisarza form gawędy szlacheckiej, nie milknące pytania, które w każdym pokoleniu powinniśmy sobie zadawać.

Scena z ostrogami, postaw się a zastaw się, postać Gonzala - wszystko to sprawiło, że czytało się bardzo przyjemnie. Gombrowiczowski teatr absurdu znowu mnie porwał, a i... Czytaj całą recenzję
Czytaj całość recenzji na:wykop.pl