Kolejny tom ,,Kronik Wielkiego Dziesięciolecia"Autor odtwarza wypadki z lat 1956-1957, kiedy to dwuwładza Nikity Chruszczowa i Gieorgija Żukowa usunęła dawnych współpracowników Stalina z grona przywódców Związku Radzieckiego, a Żukow potajemnie przygotowywał się do przeprowadzenia przewrotu wojskowego, obalenia Chruszczowa i przejęcia pełnych rządów w kraju. Suworow przytacza znane i mało znane fakty, które łączy w przekonującą całość. Ukazuje kulisy głośnych historycznych wydarzeń, takich jak XX Zjazd KPZR czy interwencja Armii Radzieckiej na Węgrzech, i sugestywnie przedstawia przebieg bezwzględnej walki o władzę w ZSRR, którą ,,kat Moskwy i Ukrainy" Chruszczow toczył ze ,,sługusem i chamem" Żukowem.
Książka jest powiedzmy kontynuacją "Tatiany". Tam to Żukow znalazł się w obozie wygranych, czytaj tych, co pozbawili Stalina władzy. Żukow chciał więcej władzy - "władał" armią, a chciał też wojska wewnętrzne, innymi słowy, jedna osoba sprawowałaby za dużo kontroli nad ciałami, które z natury są oddzielne. To już mogło zagrozić Chruszczowowi. Cała książka jest właśnie takim opisem "odlepiania" Żukowa od władzy.