W marcu 1926 r. w hotelu Baur au Lac w Zurychu odbył się przygotowany przez dadaistów bal maskowy. Zabawa zamieniła się w szalony happening artystyczny, który dla wielu uczestników był wielkim przeżyciem. Jednym z nich był przebrany za arlekina Hermann Hesse. "Jaki ze mnie głupiec. Rozwiązywałem przez trzydzieści lat problemy ludzkości, nie wiedząc, co to bal maskowy. Sądziłem, że ludzie są mniej więcej podobni" - napisał w dzień po imprezie. Gdyby nie maskarada u dadaistów, "Wilk stepowy", a zwłaszcza psychodeliczny finał powieści, w którym bohater odwiedza "magiczny teatr", ogląda dziesiątki swoich wcieleń i dyskutuje z Mozartem - byłby inny. Hesse pisał "Wilka..." w poczuciu kryzysu duchowego. Miał za sobą doświadczenie rozpadu życia społecznego (pierwsza wojna światowa) i osobistego (rozpad małżeństwa i choroba psychiczna żony). W powieści o losach dobiegającego pięćdziesiątki Harry'ego... Hallera - prowadzącego nieuregulowany tryb życia samotnika, intelektualisty, konesera sztuki, amatora cygar i alkoholu, utrzymującego się z procentów od lokaty bankowej - Hesse pytał, jak osiągnąć wewnętrzną harmonię i zachować niezależność w rzeczywistości skażonej chaosem, pogodzić w sobie naturę i kulturę, nonkonformizm i bunt przeciw zastanym konwencjom z wrodzoną potrzebą bezpieczeństwa? Kiedy wybuchła hipisowska rewolta lat 60., książka Hessego zrobiła zawrotną karierę. Od tytułu powieści wzięła nazwę amerykańska grupa rockowa Steppenwolf, teatr i dziesiątki knajp w USA i Europie. Fred Haines nakręcił według "Wilka..." film z Maksem von Sydowem w roli głównej.
Początek mnie zaintrygował, później trochę się zawiodłem, szczególnie końcówką podczas balu maskowego. Historia Harry'ego okazała się dosyć zwyczajna, liczyłem na coś więcej. Wiele z zawartych w książce rozważań było ciekawych i trafnych, były też dosyć męczące, na przykład te o muzyce. Styl pisania Hessego jest oczywiście bardzo dobry i może on być największą zaletą tej powieści.
rassvet
2022-02-02
Ocena:
4 / 10
ISBN: 9788380082588 Tłumacz: Gabriela Mycielska Wydawnictwo: Media Rodzina Liczba stron: 360
Najsłynniejsze dzieło noblisty Hermana Hessego. Bohater, Harry Haller, ma poczucie, że nie przystaje do otaczającego go świata pełnego materializmu. Na dodatek jest zmęczony ciągłą walką, którą toczy w sobie – jego humanistyczna wrażliwość zmaga się z wilczą drapieżnością.
Taaaa... może było błędem sięgnięcie po "Wilka stepowego" zaraz po "Poparzonym dziecku", ale kurde... no nie kupuję tego...Czytaj całą recenzję
plasq
2022-01-10
Ocena:
10 / 10
O Matko! Nie mam pojęcia co napisać o tej książce. Zabierać się za nią miałem już przez lata, po tym jak #bisz mnie miotał emocjonalnie swoją płytą #wilkchodnikowy . Podobieństwa po tytule nasuwają się same. Niemniej, nie miałem najmniejszego pojęcia co zastanę w tej książce. I szczerze po przeczytaniu dalej nie mam pojęcia co to było. Ale warto było - jeżeli książka doprowadziła mnie do łez, przemyśleń nad sensem życia, swoim miejscu we wszechświecie i tym podobnymi pierdołami to jestem skłonny uwierzyć...Czytaj całą recenzję
Oo-oO
2022-01-02
Ocena:
7 / 10
Miałem pewien kłopot z tą książką. Już z okładki krzyczy do nas "(...) książka mająca wszystkie cechy przypisywane kultowym dziełom literackim", czy "najlepiej ukazuje wyjątkowość świata (...)" - komentarz jednego laureata nagrody Nobla o książce H. Hesse, drugiego noblisty. Sytuacji nie ułatwia wcale fakt, że literatura dotyczy okresu wczesnego wieku dwudziestego, w Niemczech. Zahacza o sprawy istotne dla Niemców, z perspektywy ich kultury - Goethe, Mozart, polityka wojenna. Czy człowiek współczesny...Czytaj całą recenzję
FormalinK
2021-10-17
Ocena:
5 / 10
[...] przyjrzyj się jakiemukolwiek zwierzęciu, kotu, psu, ptakowi [...] Zobaczysz, że one wszystkie są prawdziwe, że żadne nie jest zakłopotane, każde wie, co ma robić i jak się zachować. Nie chcą imponować. Żadnej komedii. Są takie, jakie są, jak kamienie i kwiaty albo jak gwiazdy na niebie.
Wilki stepowe tworzą zamknięte grono, jednak składając się na wspólne towarzystwo nie są nim jednocześnie. Wilk stepowy jest samotnikiem. Wilk stepowy uważa się za ewenement niepasujący już do świata, w którym...Czytaj całą recenzję