Powieść osnuta wokół wydarzenia, które miało miejsce 5 lat po zakończeniu wojny. W 1950 r. młody mnich buddyjski z trudnej do zrozumienia potrzeby popełnia samobójstwo podwójne, samobójstwo zakochanych, wraz z piękną budowlą w roli wybranki serca – podłożył ogień pod świątynię Kinkaku-ji (Świątynię Złotego Pawilonu). „Złota pagoda” była czytana przez wiele osób i szeroko dyskutowana jako utwór, w którym pisarz, stosując jedyną w swoim rodzaju Mishimowską estetykę, zbeletryzował wydarzenie rzeczywiste, które odbiło się głośnym echem w prasie. „Odwagi dodawał mi fakt, że i mnie, i Złotej Pagodzie groziły na tym świecie te same niebezpieczeństwa. Znalazłem sposób, by powiązać siebie i piękno. Czułem, że został przerzucony most pomiędzy mną a czymś, co mnie odrzucało, co nie pozwalało mi się do siebie zbliżyć. Myśl, że ten sam ogień, który strawi mnie, prawdopodobnie strawi także Złotą Pagodę, nieomal mnie upajała. Dzięki temu samemu przeznaczeniu, temu, że miała nas dotknąć ta sama klęska, ten sam niepomyślny ogień, światy, które zamieszkiwaliśmy, nabrały tego samego wymiaru. Moja powłoka cielesna była brzydka i słaba, a jej ciałem był twardy, lecz łatwopalny pierwiastek – węgiel. Gdy tak o tym rozmyślałem, z czasem zaczęło mi się wydawać, że mógłbym uciec, ukrywszy pagodę w swoim wnętrzu, i unieść ją, jak złodziej, który podczas ucieczki połyka cenny klejnot” – fragment powieści
O Autorze: YUKIO MISHIMA – japoński prozaik, poeta, eseista, dramaturg i reżyser. Uważany za jednego z najwybitniejszych pisarzy XX wieku; był wieloletnim kandydatem do Literackiej Nagrody Nobla. Wielbiciel i mistrz japońskich sztuk walki: kendo i karate; miłośnik japońskiej tradycji cesarskiej, dziedzictwa samurajskich przodków i kulturystyki. Założył paramilitarne stowarzyszenie Tatenokai (Stowarzyszenie Tarczy). Jego samobójcza śmierć po nieudanym prawicowym przewrocie wstrząsnęła opinią publiczną. Wydał kilkanaście powieści, trzydzieści trzy sztuki teatralne, dwa reportaże z podróży, liczne eseje i opowiadania. W Polsce ukazały się m.in.: powieści „Na uwięzi. Ballada o miłości” (1972), zbiór opowiadań „Zimny płomień” (2008) i dramaty: „Pawilon ryczącego jelenia”, „Madame de Sade”, „Mój przyjaciel Hitler” w: „Mishima Yukio (1925–1970). Mała antologia dramatu japońskiego” (2008). Na podstawie jego tekstów nakręcono wiele filmów i wystawiono dziesiątki przedstawień teatralnych. Jego twórczość do dziś jest żywo komentowana, wielu artystów powołuje się na nią. „Złota pagoda” w Polsce pierwszy raz ukazała się w 1997 roku. Niniejsze, wznowione, wydanie zostało przejrzane i poprawione przez tłumaczkę.
Złota pagoda to pewnego rodzaju dziennik, opowiadający dramatyczne losy młodego, odrzuconego przez otoczenie chłopaka ze wsi z powodu jego wady wymowy oraz brzydoty. Wynikający z bycia mnichem silny związku jego ojca z buddyzmem zen determinuje jego przyszłość. Mizoguchi wyrusza do klasztoru w Kioto, gdzie ma go czekać – jak się okazuje – świetlana przyszłość. Akcja dzieje się w trakcie i po II wojnie światowej, zapewniając nam dodatkowo ciekawe spojrzenie na to co się wtedy działo. Warto też dodać...Czytaj całą recenzję